Ein blir aldri for vaksne

 I påska bar eg ei stor kasse opp på rommet til bror min, kor vi opna den og tok ut det lenge etterlengta innhaldet.

So tok vi til å byggje. Broren las brukarrettleiinga, medan eg gjekk inn i rolla som litt utolmodig syster som helst berre ville setje saman med ein gong utifrå intuisjonen (den fungerte for øvrig fint på takbygginga!).

Etter kvart kom både veggar og golv på plass, og ein kunne bjynde å fantasere om korleis ein skulle innreie herlegheita.

 Og plutseleg (etter tid vi ikkje talde) stod borga klar, og vindebrua kunne senkast.

 Og so kunne Playmo-figurane og vi feire at alt var sett i stand!

Ein dag å feire

I dag er det bokdagen! Og det lyt feirast, til dømes med å ta til på ei ny bok og bli bokforelska (Saman er ein mindre aleine av Anna Gavalda), eller so kan ein markere dagen med å tipse om ei fin bok. Eg gjer begge deler.

Miss Rumphius er forteljinga om lupin-dama som reiser verda rundt før ho sler seg ned i eit hus ved havet. Men noko står endå att å gjere: Å gjere verda vakrare.

 Illustrasjonane er etter mi meining heilt fortyllande, og ein kan sitje lenge og berre sjå på dei.

Stompa forelsker seg

Når gamle klassikarar ein såg som lita går på fjernsynet, blir ein fort særs nostalgisk. Og so blir ein gjerne sittande utover kvelden og lytte til songane som høyrer til.

God påske!

I påskeferien vart det til at vi halvvegs budde i støvlar og uteklede. Og sola kom fram.

Og krokusane skaut fram i hopetal.

Og Natanja døste lukkeleg mellom klappande hender, matbitar og sol.

 Og kråkebolleskal gløda som juvelar frå havdjupet.

Og isopor og rekved vart til båt som segla nedover farlege stryk.

"Syv historier om noe bortenfor"

For litt sidan lånte eg novellesamlinga Tryllestaven av André Bjerke, og eg blir gong på gong overvelda og glad av dei vakre, kloke formuleringane og bileta som blir skapte med bokstavar svart på kvitt.