I Dreamt of Swans Last Night

Mjuke fjører med vassdropar på, undrande, svarte perler som ser på meg. Forbi. Ei av dei søm nærare, heilt opptil kanten på båten, eller kanskje er det berre ei strand, så nær at ho må bøye den lange halsen endå meir for å kysse den handa eg held ut. Kjenner kysset gjennom votten, mørkeblå i kveldslyset, kanskje kjem fargen frå havet sjølv. Det er i alle fall ikkje frå himmelen, for den er gyllen, men det er berre så vidt lyset skin gjennom den tjukke, grå skodda. Dessutan ser eg ikkje mot himmelen. Eg ser på svana, med den gulraudlege nebbet og dei svarte teikningane. Det er den fyrste knoppsvana eg har sett, den fyrste eg har verkeleg helsa på. Ho er heilt stille. Syng ikkje. Likevel er der noko nytt som kjem frå denne fuglen, det ligg i blikket, i den krumme halsen og stilla. Tre-fire andre svaner skjuler andleta sine, berre denne eine svana. Ho er den eine.

Eric C. Reuter

Translatoin: It was in the silence, its bright orange beak kissing my hand, it was in its long sloped neck. Something new. It is the swan. It is the one.