Og ein månad seinare

Av og til er det utruleg deileg å ha ein ting mindre å tenkje på i den store verdsveven, og særleg om ein elles i verda har litt fleire ting å ta seg til og sikte tankane mot enn vanleg. Men no når kvardagen smått om senn er tilbake, er det fint å kunne setje seg ned og få ut bilete og ord no og då. Og ikkje minst ta igjen all den blogglesinga ein har forsømt. Som ein bloggoppstart etter ferien, kjem no nokre bilete frå ein Fjærlandstur i byrjinga av juli, der eg vitja gode folk og kanskje den nest finaste hunden i heile verda, der sommaren var grå og veldig fin med skodde og japanske turistar, og der eg la att ein femhundrelapp og fekk elleve boktitlar tilbake.