lørdag 31. juli 2010

Om å vere glad for at posten eksisterar

Tenk deg at du har fått brev frå ei av dei beste veninnene i verda, og at sola faktisk skein gjennom skydekket litt likevel, og so går du opp på rommet ditt for å berre sitte å vere glad, og so ser du at på senga di so ligg det ei bok som du ikkje har helst på før. Ho e sandfarga med blålilla småfolk på, og namnet hennar e "The Wee Free Men". Ho e ganske stor, men ikkje tung, og ho kviskrar "bla i meg" og "prøv å les litt", og ein smiler fornøgd for seg sjølv for at no veit ein ka ein ska lese når ein e ferdig med den boka ein held på med no.

4 kommentarer:

Kjersti Dahle sa...

JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!

DET ER EN AV DE ALLER ALLER ALLER FINESTE BØKENE SOM FINNES I HELE VERDEN! så til himmerik vakre at en smelter og bare vil lage eselører på alle sidene fordi alt som står bare er så fantastisk viktig.

og vet du hva? det finnes to bøker til i den serien. så når du er trist for at boken er ferdig så kan du lese de to neste.

Regnboge sa...

^^ Eg gledar med sinnsjukt masse te å lese dei!

Kjersti Dahle sa...

du må må må fortelle meg om hvordan du liker den etter et par kapitteler! du har jo mailen min og sånn, jeg er kjempespent på hvordan du liker den. <3!

Regnboge sa...

Det ska eg:)