Slikt ein kjem til å sakne

I dag var min absolutt siste ordinære dag som andreklassing på vidaregåande. Vel, ordinær va' den kanskje ikkje, ettersom den gjekk med til to gitarkonsertar og ein basskonsert, ein film og ein norsktime med konkurranse og sjokolade. No har det dessutan gått opp for meg at eg ikkje skal bruke denne boka meir, den det står "Tore den vesle" på fordi den som hadde boka før meg no heiter Tore den store.

 I tillegg er eg ferdig med biologi 2, og i dag fekk eg helse på det ferdige blodpreparatet mitt (sjølv om det var noko gale med det, slik at vi fekk ikkje stadfesta at eg var jente), og så måtte eg seie hadi til det òg. Eg kan trøste meg med at utstryket i det minste var tynt og fint.

 Til hausten er vi dei største, dei skumlaste, og kanskje dei reddaste.

Translation: When autumn arrives, I will be amongst the oldest, the most frightening and perhaps the most afraid.