Han: Nei, dinna bussen går 'kje dit!
Eg: (går inn på bussen likevel og kjøper billett til dit eg skal, og snur meg for å gå bak i bussen og finne meg ein plass)
Han: (stiller seg i vegen)
Eg: Skal eg få kome forbi?
Han: Nei.
Eg: Viss eg spør fint?
Han: ...Ja.
Eg: Kan eg ver so snill å få kome forbi?
Han: Okei. (går til sides)
Han: (ser på neglene mine, som er farga lysegrøne med glitter) Eg òg likar å farge neglene mine.
Eg: Gjer du det? Ka farge likar du best, då?
Han: Ikkje gull, i alle fall.
Eg: Ka med rosa?
Han: Ja, rosa er yndlingsfargen min! Likar du rosa?
Eg: Neh, eg likar beire blå.
Eg: (tek fram nokre gamle bussbillettar og bjynde å brette)
Han: Ka du lagar? (eg ser opp på han, smiler litt lurt, og held fram med brettinga) Det ser ut som ein drake.
Eg: Kanskje no, men det skal bli noke heilt anna.
[pause i fem minutt til vi køyrer inn på ferja]
Eg: (held fram ein papirtrane)
Han: Ka er det?
Eg: Ein fugl (peikar på vengjene og hovudet) Her ser du hovudet og nebbet, og her er vengjer, så den kan fyke rundt.
Han: Kan du lage papirfly òg?
Eg: Eg kan prøve (brettar eit enkelt papirfly og gjev det til han, og han smiler endå meir enn før)
Han: Du må lage eitt til!
Eg: Korfor det?
Han: Sånn at dei to flya kan vere bestevener.
Eg: Ka med fuglen, då?
Han: Alle tre kan vere bestevener, vel. Det gjer ikkje noke at dei er ulike, dei kan vere vener for det!
Han: (held ei flaske Sprite) Dette er ein brus. Det ser ut som vatn. Men det er brus.
Eg: Ja, du ser det er brus på grunn av boblene, og lappen på flaska.
Han: (løsnar korken so det bjynde å bruse litt) Brusen er sint.
Han: No er vi snart der mamma skal hente meg.
Eg: (nikker forståande) Mm.
Han: Er du en mamma?
Eg: Eg? Nei, det er eg ikkje.
Han: (sit på plassen sin tre seter lenger framme, bussen stoppar og mor hans kjem på og skal hjelpe han med tinga han har med seg) Mamma!
Mora: Hei! Skal vi sjå om vi får med oss alt... (byrjar å plukke opp tinga som ligg i setet)
Han: Mamma, du må kome og sjå den snille jenta!
Mora: Ja, ja... (held fram med å plukke med seg ting) No må vi ikkje sinke bussen meir!
Han: (spring bak til der eg sit) Jammen
sjå, då, mamma!
Mora: (ser opp og mot meg)
Eg: (ler og hever handa til eit lite vink)
Mora: (smiler)
Han: (ser på meg og smiler før han spring tilbake til mora og ut av bussen)
Dette er utdrag av dei samtalene eg hadde med (den seks-sju år gamle) sonen til bussjåføren i dag.
Translation: I met an adorable boy at the bus today. I think he was about six or seven, and he called me "the nice girl". We had some really good talks.