Om å trasse kulda

I går fekk eg selskap av ei veninne og hunden (som ikkje heilt skjønte at bandet følgde etter der den gjekk).

Skog og busker og lyng og bruer var dekte av store snøroser.

Og noken helste til og med på oss då vi kom gåande på vegen. Han sakna sikkert ei hand å sitje på.

Isen var full av bobler og sprekker og var so solid at ein kunne ha dansa polka til langt på natt, sett vekk ifrå det faktum at det var glatt.

På heimvegen følgde vi dei siste solstrålane.

Translation: Yesterday we went on an adventure on the ice and along an unknown road in the wood. We discovered many things.