Thåström

kjelde

Her om dagen vart merksemda mi retta mot fjersynet i det dinna karen var på, med live-opptak og nokre spørsmål innimellom. Eg vart visst sitjande ei stund. Musikken og framtoninga hans fekk meg til å tenkje på ei blanding av R.E.M, Madrugada og Tom Waits, berre på svensk, og med eit særpreg som gjer at han likevel ikkje kan forvekslast med noken av dei. Det som traff meg var nok den ru stemma hans og dei ærlege og direkte tekstane, akkompagnert av tonar og akkordar som passar ypparleg inn og dannar ein nydeleg og røff heilskap.

Med songar som "Kärlek är för dom", "Fanfanfan", "Keops pyramid", "Slepp aldrig in dom" og "Låt dom regna", veit eg at Thåström skal få halde meg med musikalsk selskap ved fleire høve.

(i overimårå svarar eg på spørsmåla de har stilt, og de kan framleis kome med ting de lurer på her)

Translation: I recently discovered the Swedish musician Thåström, and I find his lyrics honest, his voice rough  and the music as a whole is beautiful in its own way.