Den finaste hunden eg veit om

I dag, då eg kom opp bakken og kom forbi nabohuset (med ein litenstor bø imellom) høyrde eg plutseleg ei høgfrekvent piping frå huset vårt, og på trappa sat ho her dama her og va so selskapssjuk. For bror min e reist, og ho veit at han e reist lenger enn berre te Trondheim, sjølv om vi ikkje har sagt det te 'o. Og ho saknar han fælt. So når det endeleg kjem noken som kan kose og leike litt, so e det ikkje måte på kor ho utnyttar det.

Translatoin: Our dog misses my brother (she knows he went further away than he usually does, even though we didn't tell her), so she appriciates every moment of attention she can get.