Lyspunkt i ei travel veke

1. Onkelbesøk og litt forseinka gebusgåve som var so fint innpakka at eg nesten ikkje turde opne:

 2. - 40% på alle Pierre Robert-produkt på Coop, noko som då resulterer i ein langarma ullgensar i mørk plomelilla farge, og ein stålblå ulltopp:

 3. Varm sjokolade i solskin:

Translation: Three nice things in a busy week.

Million Voices

I høve internasjonal veke, som på vår skule starta på onsdag, so såg vi filmen "Hotel Rwanda". Eg har sett den før, men detr er ein slik film ein gødt kan sjå igjen, særleg når ein har fått litt meir kunnskap om konflikta. Og noke av det som sit best att er kanskje denne songen:



Translation: one of the things that really stick to your mind after seeing "Hotel Rwanda", is this song.

To dagar i smakar

Tysdag kunne vi med gødt samvit setje oss ned på Daiva og kjøpe noko gødt etter å ha gjort unna heildagsprøve i norsk, og sidan ein om morningen va ganske so sår i halsen, so vart det varm sjokolade. Den la igjen eit sjokoladetre i koppen.

So har smoltringmannen vore på Sandane dinna veka, sånn at det var eit par smoltringar på oss.

Og når ein tysdagskveld får telefon frå ei fin ei, med spørsmål om eg ve kome på beøk neste dag, då kunne ein jo for eksempel lage pannekaker med speltmjøl, havregryn, rismjelk og kanel.

Og endå beire blir det når verten min får overraskingsbesøk av endå fleire fine, som har med seg vaniljeis og mørk sjokolade.

Translation: Four tastes.

Haustsol

ingenting er som den mjuke, varme ettermiddagssola etter fleire veker med regn, regn, regn. I dag tidleg var det tilogmed so klårt at eg kunne sjå stjernene i det dei sakte men sikkert gjekk til sides for å la sola spele rolla si.

Translation: Nothing is like the soft and warm rays of sun in the afternoon after weeks of clouds covering the sky. This morning I could even wake up to the slowly fading morning stars, due to the clear sky.

Beat for beat og meg

- På laurdagane e det av og til at eg og mamma ser reprisa frå fredagen, sjølv om vi såg på fredagen òg
- Då eg var lita trudde eg programmet heitte "bit for bit" fordi dei tok små bitar av setningar og sette dei saman.
- Eg fann fort ut at viss eg noken gong skulle vere med i beat for beat, so skulle eg vere på lag med Gisle Børge Styve (det er eg framleis fast bestemt på), fordi vi har nesten same dialekt.
- Eg er himla glad i begge pianistane i grunn. Og Ivar Dyrhaug. Og orkesteret til Trond Lien.
- Det er det beste musikkprogrammet som finst, syns eg.

Translation: Beat for beat is the name of my favourite television show of all time. Famous (and less famous) Norwegian (and sometimes Swedish) musicians meet for a friendly competition where they gather points by recognizing songs by picking words or hearing the melody (and sometimes only the beat). It's been going on for as long as I can remember.

Ein måte å ete skillingsbollar på

Når ein skal sende viktige e-postar medan ein et skillingsbollar som ein plutseleg får fordi ei i klassa hadde gebusfeiring som ein ikkje hadde høve til å vere med på, då bør ein bruke gaffel.

Translation: When eating while sending important e-mails, it might be a good idea to use a fork.

Magiske fenomen i kvardagen

Post med stjerner på både utsida og innsida.

Spaghetti med heimelaga kjøtdeig og ananas.

Den fyrste snøven (vi køyrde eit stykke for å kome dar, altso, han får 'kje lov te å kome på tunet heilt endå).

Translation: Letters with stars (both on the inside and the outside), spaghetti with pineapple, and the first snow are some magical things, I think.

Tysdagsettermiddag på 1-2-3

1. Tilslørde bondepiker i mummikopp, av heimelaga eplemos.
2. Historieprøvelesing om den andre industrielle revolusjonen og massepolitikk.
3. Ahmad-te frå England, som er perfekt til lekselesing. To koppar viss eg har mykje.

Litt meir enn svart/kvitt

I dag kjennest det riktig å sjå verda litt sånn:

Translation: Today, making the world seem a little bit like this, feels right.

Smaragdmålaren

Har du noken gong lurt på ka som gjer at smaragdar er grøne, og ikkje indigo, karmosin eller sennepsgule, og korfor vi er så glade i denne edelsteinen han har fått namnet sitt frå - smaragden? Kanskje er det fordi at ein gong, før verda var vaksa, so flaug smaragdmålaren ut, fordi ingen av dei andre i Hagen la merke til han. Han ville so gjerne vere litt meir enn berre seg sjølv.

Vindane bar han langt over tretoppane og dei kjende bakkane i Hagen, og snart såg han nye fjell og himlar han før berre hadde ensa konturane av, og han svevde over stein og mold, og han kjende seg ny og stor i den ukjende verda. Men etter fleirfaldige dagar måtte han likevel setje seg ned, og då tok han til å leggje merke til at sanden og berga som var her ikkje hadde den same grøne varmen som han var vand til, og blomar fanst der ikkje. Då sette han seg ned og sørgde.

Målaren såg det ikkje, men tårene syntest liksom å drage den grøne fargen frå vengjene hans, og dei grøne dråpane draup ned på grunnen han stod på, og sakte men sikkert vart dei absorberte inn i den grå massen, og då sommarfuglen fauk sin veg då han ikkje hadde fleire tårer att, so hadde steinen fått ny form og farge, og glimde svakt i kveldssola som vermde ryggen til smaragdmålaren i det han vende attende til heimstaden sin.

Men då han kom til den staden han var fødd, var Paradis aude. Alle frendane hans hadde forlete den visna hagen, og han ante ikkje kor dei hadde fare av. Sidan den dagen fór han ut på leit etter den han ein gong kjende so godt, og han vende aldri tilbake til det som ikkje lenger er. Overalt kor han landa, ville nokre av tårene hans trengje ned i bakken og etterlate seg spor av grøne juvelar. Lite visste han at menneska ein gong ville leite etter desse steinane og samle på dei som noko verdifullt og vakkert. Kanskje fordi dei såg på det som eit av naturens mesterverk, men det kan òg tenkjast at smaragdane ber med seg minnet om Hagen som var den vakraste stad menneska for fyrste gong sette sine bein, ein gong for lenge, lenge sidan.

Translation: A story about green butterflies, the fall of the Garden and how emeralds came to be so valuable for us human beings.

Team Me

Sånn når ein ikkje har mogelegheit til å surfe rundt på urørt og andre nettstadar for å finne fin musikk, då e Lydverket kanskje so kjærkome. I dag var Team Me på besøk i studio, og eg vart verkeleg glad i songen deira "With My Hands Covering Both My Eyes I am too Scared to Have a Look At You Now". Eg håpar nettet er oppe og går skikkeleg snart, sånn at eg kan kome meg inn på Spotify, Urørt, YouTube og alt det.

kjelde

kjelde

kjelde

Translation: When the Internet connection is not of the best, my main source of new music is the television, and today I heard Team Me play live, and I liked it very much indeed.

Skyer og fjell

 I dag klårna det opp etter fleire dagar, og det er då eg hugsar kor vakre skyene eigentleg er.

Translation: Today it stopped raining, and I realized how beautiful the clouds are.

Salme ved reisens slutt

Eg trur eg har nemnt det før, men det skadar ikkje å gjenta: Erik Fosnes Hansen tronar høgt oppe (om ikkje øvst) på lista mi over forfattarar som verkeleg kan det å skrive bøker. I går las eg ut "Salme ved reisens slutt", og berre fordi den e so vakker, so himlahimla vakker, so må de lese den. Faktisk, so syns eg dokke kan starte no, med å lese dei fyrste avsnitta:

Han gikk ut av gatedøren og inn i morgenen.
Han tenkte: det er noe eget ved å gå gjennom slike stille morgengater, alene, i avskjed, underveis. Alltid underveis. Ennå er det tidlig, ennå hører du gjenlyden av dine egne skritt mot brolegningen. Ennå er ikke solen kommet opp.
Gaten skråner er, nedover mot Themsen. I hånden bærer du en liten koffert og under armen fiolinkassen. Alt. Og det er lett å gå. Når du runder hjørnet får du se østhimmelen.
Han gikk, rundt ham var byens bygninger; i gryet ble de lette, gjennomsiktige. De svevet nesten. Og i gaterommet, mellom husrekkene, rant demringslyset; så blått som det bare er i april, ugripelig som et ukjent intervall. Det var ikke mange mennesker ute å tidlig: Noen løse fugler, en grønnsakshandler eller to med vognkjerrer, noen morgenvandrere, han selv. Skritt mot sten. Ansiktene like gjennomsiktlige som byen i dette lyset. Han tenkte: Slik er også mitt eget ansikt nå.

(Erik Fosnes Hansen)

Translation: Because I absolutely love his writing, and I want you to read Erik Fosnes Hansen's books, I've given you the first paragraphs from his second novel (in Norwegian though).

Ein søndag i haustferien

- Vakne til varmeomn på for fyrste gong i haust.
- Sjå "The Fellowship of the Ring".
- Ete sjokolademousse.
- Lese i "The Colour Purple".
- Flette alvefletter på sidan av hovudet.
- Ha på seg skulehettegensaren frå ungdomsskulen.
- Prøve å lage nye songar.
- Lytte til regnet.
- Gå med tøfler med kyr på.
- Drøyme om mummipappa sine eventyr som ung.
- Spele yatzy.
- Ha på hue når ein ska på søndagsbesøk.
- Ligge på golvet med kjaken inn mot ein hundehals og nesten søve.

Ikkje enno

Det kom bod om at vinteren var på veg, so eg gjekk han i møte.

 Eg synte han tistelen. "Ho er ikkje for vel elda, og du vil alt syne deg?" Han bles åt det, sa det fekk berre gå sin gang.

Så tok eg han med eit stykke bort og synte han smørblomen. "Ho har endeleg klart å bryte gjennom jorda, og du let henne ikkje ein gong få vise at ho òg er sterk nok til å bløme?" Han svara ikkje.

So snudde eg og gjekk heimatt. Han følgde ikkje etter. Ikkje enno.

Translation: I went to see Winter today. I told him it was too early and showed him the flowers that had yet to bloom. He didn't follow me home.

Hybeltradisjonar og musikk

Kanskje ska vi lage ein tradisjon ut av det å ha sopp i middagen kvar gong vi fer på hybelbesøk før Gloppen Scene. Dei ser i alle fall veldig fine ut i lyset som kjem inn frå kjøkenglaset.

Det smakar veldig gødt når ein steikjer det saman med tacokjøtdeig.

 Då passar det òg fint å følgje den fordelingsmodellen av mat på tallerkenen som stod i heimkunnskapsboks på barneskulen som ein eigentleg aldri følgde. Det er særs akseptabelt å ete sånn mat ilag med vener som spelar saksofon og diskuterer teknikk medan ein høyrer på jazz og klassisk musikk.

 Ekstra stas er det sjølvsagt når ein har neglelakk som blenkjer perfekt i lyset.

Når kløkka nærmar seg halv ni, so går ein bort på Gloppen Hotell og høyrer på koslege trubadurar og flinke Special Kids Unit som spelar god, melodiøs rock.

 Translation: This is pretty much what yesterday looked like.

Menn med deilige stemmer

Når det hauststormar ute, med vind som bles rundt hushjørna slek av veggane syng, og regnet trommar ekstra hardt på ruta, det er då ein skal krølle seg inn  i eit pledd eller islendaren til mamma, og late dissa karane her pakke stemmene sine rundt deg og spre varme heilt inn i cellekjernene dine:

- Sivert Høyem

kjelde

- Nick Cave

kjelde

- Myles Kennedy

 kjelde

- Tom Waits

 kjelde

- Johnny Cash

 kjelde

 - Andrea Bocelli

kjelde

- Elvis Presley

 kjelde

Leonard Cohen

kjelde

Har de fleire? Og om nokon lurer, so kommenterer eg ikkje til noken for tida fordi det tek opptil eit kvarter å laste opp ei side.

Translation: Men with wonderful voices, perfect for stormy autumn nights.

Hohner

 For ein del år sidan, so stod det ei skykkje (hus som blir brukt til ved, oppbevaring og diverse) på tunet vårt. Då vi skulle rive den, fann vi ei kasse med ein toradar oppi. Verken mamma eller pappa veit kven i familien som hadde eigd den, og den vart liggande kassa si nede i kjellaren.
Belgen har ein del hol, og noko av treverket rundt knottane på eine sida er vekke, og dessutan er råmeverket på belgen ganske rusta. Men. Alle knottane går an å trykke inn, og alle gjev lyd frå seg! Reine og fine lydar òg, so no kan eg spele skala, og eg har nesten funne fram nasjonalsongen.

Translation: Despite the fact that it has been lying in its wooden box for years without being used, simply because we didn't quite know where it came from and how to play, it turned out the diatonic button accordion works. All the tunes are clear, and now I can play scales and almost how to play our national anthem.